Kurbağa Terbiyecisi..

 

                                         Osman Hamdi Bey-Kaplumbağa terbiyecisi-1906-Pera Müzesi

 

       Ünlü Kaplumbağa terbiyecisinden sonra bendeniz  nacizane kurbağa temizleyicisi..Vırrak da vırrak..Bir iki tane iken ne de tatlı geliyordu sesleri..Doğanın melodisi diyor huşu için de dinliyordum.Sonra çoğalmaya başladılar.3-4-5 derken muazzam bir koro oluşturdular.Uzaklar dan bile duyulur oldu kurbağalarımın muhteşem vıraklaması.Sonra uykular kaçtı ve arkasından huzur.

        Bir gün komşum da kahve içmiş eve dönerken bir an duyduğum sesle irkildim kaldım.Olamaz dedim kendi kendime....Uzakta kibrit kutusu kadar görünen bizim evden geliyordu korkunç uğultu.

        Ben bu kadar rahatsız olurken komşular davulun sesi uzaktan hoş gelir durumunda olamazdı herhalde..Havuz dan odama ip çektim.Ucuna  birbirine çarptıkça ses getirecek

teneke ve metaller bağladım.En ucunu biraz uzun tutum ve araba tekerleği iç lastiğini uzun şeritler halinde kesip bağladım.İpi çektikçe metallerin ağırlı ile lastikler havuzun içine dalıp oynaşıyorlar.Kurbağalar da yılan sanabilir ve havuzu terk ederler diye düşündüm....Ben öyle sanmışdım.Dım dım da dım dım yar..

        Al sana vırrak da vırrak ..

        Tam resim yapmaya oturuyorum ,başlıyorlar vıraklamaya ben de asılıyorum ipin  eski bir sandalyeden çıkma oymalı sap takdığım ucuna..

         Tenekeler tangur tungur ses çıkarmaya başlayınca bir müddet susuyorlar..Bir ağa babaları

var korkarsın görünce.Çocuk pabucu kadar bir suratta kocaman gözler.Gözler de ki hüzünlü bakışlar  da hep dikkatimi çekmiştir.Avlu da dolaşıyor -buraları benden sorulur -der gibi..Ben ipe asılınca bu ağa baba inatlaşıyor susmuyor.Bir daha asılıyorum ipe..O da  devam ediyor vırraklamaya.

          Oğlum da demez mi(hayra giriyorsun.Sen den başka kurbağa seven yok.Zaten yer de havuz dere ler de su yok herkes hortum takmış .)

           İyi de sessiz dünyamı özlüyorum.Burası sırf onlara ait değil ki..Benim toprağım benim havuzum.Baştan hoşuma gidiyor du.Ne de güzel

yanaklarını şişirip guur guur     guurk diye başlayıp vıraklamaya geçiyorlardı.Hele yağmuru     haber verdiklerin de..Bir tatlı sis de basınca deymeyin keyfime..Çoğaldı da çoğaldılar.Balık değil ki yesem çıtır çıtır..Bir işe de yaramıyorlar  derken,meğer onları yiyen varmış.Yılanlar  doluşmaya başladı avluya.Vırrak vırrak... Yedi dağa haber veriyorlar .

           Ne yapmalı derken,havuzun yıllık temizliği gel di.Boşalttık havuzu.Buncağızlar  havuzun dibinde ki  oyuğa doluştular.Doldurdum hepsini bir kovaya.Güzel bir pınar bulup salmaya karar verdik

ama içime de bir burukluk geldi.Özleyeceğim kerataları. Kendimle çekişmeye başladım.Ne o öyle ,beğenmedim rahatsız oldum at başından..Oh!ne ala memleket.Tüh!ne yapmalı diye düşünürken şöyle usulca kovanın kapağını kaldırdım.Bunlar dan biri de bunu bekliyormuş.Cuump dışarı.Tut tutabilirsen.Yuvarlana yuvarlana sarmaşıkların arasına girdi.Oh! iyi oldu içime bir ferahlık geldi.

Kalanlar kovada atladık motorbisiklete bize yakın bir pınara gittik ve kurbağaları saldık.

            Evde kalan uzun müddet görünmedi ortalık da.Nice sonra girdiği keçinin su kovasın da beni görünce atlayıp kasaların altına saklandı. Korkuyla  mı bakıyordu ne?.Aklın dan geçenleri de anlıyordum üzüntüyle..Daha sonra güven geldi ki  havuza daldı eski mesut günlerde ki gibi.Şimdilerde bir iki oldular yine.Vırraklamak için belli bir sayıya ulaşmayı bekliyorlar sanırım.